تأثیر کراس-لینکینگ قرنیه بر اسمولاریتی اشک در بیماران کراتوکونوس پیشرونده

هدف: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر کراس لینکینگ قرنیه بر اسمولاریتی اشک در بیماران کراتوکونوس پیشرونده با استفاده از دستگاه tearlab انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه 66 چشم از 66 بیمار (محدوده سنی 15 تا 35 سال شامل 40 مرد و 26 زن)، با کراتوکونوس پیشرونده که کاندید جراحی کراس لینکینگ قرنیه بودند، تحت مطالعه قرار گرفتند. این بیماران، فاقد هرگونه سابقه بیماری چشمی و یا بیماری سیستمیک با تظاهرات چشمی بودند و تا سه هفته قبل از مطالعه، از لنز تماسی استفاده نکرده بودند. همچنین این بیماران بعد از عمل نیز تا 6 ماه از داروهای مؤثر بر اشک چشم یا لنز تماسی (به جز مدت درمان بعد جراحی) استفاده نکردند. میزان اسمولاریتی اشک با استفاده از دستگاه tearlab قبل و 6 ماه بعد از کراس لینکینگ قرنیه اندازه گیری شد و پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات بدست آمده از طریق روش های آماری توصیفی و تحلیلی آنالیز گردید. یافته ها: در مقادیر اسمولاریتی اشک قبل و 6 ماه بعد از کراس لینکینگ قرنیه، اختلاف معنی داری مشاهده نشد و میانگین اسمولاریتی، قبل از عمل جراحی کراس لینکینگ قرنیه15/50±303/82 و بعد از عمل 14/49±306/64 بود که بین میانگین اسمولاریتی اشک قبل و بعد از کراس لینکینگ قرنیه، اختلاف معنی داری بدست نیامد (0/192=p). نتیجه گیری: جراحی کراس لینکینگ قرنیه در بیماران دارای کراتوکونوس پیشرونده، باعث تأثیر قابل توجهی بر اسمولاریتی اشک نمی شود و نمی توان خشکی چشم را به عنوان یکی از عوارض جانبی کراس لینکینگ قرنیه در نظر گرفت.